Un chien andalou

Een belangrijk werk in de filmgeschiedenis. 'Zeer ongewoon, provocatief, heeft in geen enkele traditie een plaats', verklaarde Buñuel. De film is werkelijk zonder enige schijnbare samenhang en gaat in tegen alle logica; het perfekte voorbeeld van het 'automatische schrijven' dat geliefd is bij de surrealisten. We zien een nachtmerrie: een oog wordt door een scheermes doorkliefd, seminaristen trekken rond met piano's vol met ezels, die in staat van ontbinding verkeren. Dit meesterwerk van de vreemdheid en de fantasie is erg heftig en niet zonder symbolen, waarvan het belangrijkste het najagen van volledig nonconformisme lijkt te zijn, als reactie tegen de burgerlijke dwang. Aan het scenario is meegeschreven door Salvador Dalí.