Mondo Delirium

Mondo Delirium is de derde film van de Delirium Cycle waarmee Sciolè de ontmoeting tussen experimentele cinema en Italiaanse b-film implementeert. De emotionele dominante is delirium. De structuur van de film is gebaseerd op een montage waarbij obsessief gebruik wordt gemaakt van duizenden en duizenden sneden en geen oplossingen. De restitutie is vervreemdend, verontrustend, ontbonden en visionair. Symboliek, rituelen en subliminals versterken de vervloekte sfeer van de film. Het thema van dit derde werk is de bestialiteit van de mens, zijn nutteloosheid, wreedheid voor zijn plezier (niet bijvoorbeeld zoals dat in de dierenwereld gebeurt). De verwijzing in de titel naar Mondo Movie is in feite het tegenovergestelde. Vanwege de verwijzing naar een bepaalde Cinema Bis en het overdreven gebruik van Sciolè/Teatro Ateo-stijlmodules wordt het gecodificeerd als Sciolèxploitation.